አንዳንድ ሙዝ ለገጣሚው አንድ ጥቅስ እንደሚሾክሰው ይመስል ግጥሙ በራሱ የተወለደ ነው ፡፡ ሆኖም ፣ ለጀማሪ ገጣሚዎች ተስማሚ ግጥም ማግኘት ብዙውን ጊዜ ከባድ ነው-ማጉላት በእውነተኛ የፈጠራ ሥቃይ የታጀበ ነው ፡፡
ገጣሚዎች ቴክኒክ ይፈልጋሉ?
በተለይም ደራሲው ድንቅ ስራን ለመፍጠር ካሰቡ ግጥም ለመፃፍ ጥሩ ያልሆነ ግጥሞች ቅድመ ሁኔታ ናቸው ማለት ይቻላል ፡፡ ግጥሞቹ አንባቢውን በይዘታቸው ብቻ ሳይሆን በቅፁም ያስደምማሉ-ግልጽ በሆነ የሚያምር ምት ፣ በተጠቀመባቸው ትክክለኛ ቃላት እና ሀረጎች ፣ እና በእርግጥ በጥሩ ሁኔታ በተመረጠው ግጥም ፡፡
በእርግጥ ፣ የግጥም አወጣጥ መርሆዎች በጣም ቀላል ናቸው ፡፡ በመጀመሪያ አንባቢው ቀላል ያልሆኑ ያልተለመዱ ግጥሞችን ማሟላት ይፈልጋል ፡፡ እንደ “እንባ-ውርጭ” እና “ፍቅር-ደም” ያሉ የባናል ጥምረት ከረጅም ጊዜ በፊት የታመመ ነው። በስራው ውስጥ እንደዚህ ያሉ ብልሹ ንግግሮችን ለማስወገድ አንድ ጀማሪ ደራሲ አንዳንድ የንድፈ ሀሳብ መሠረቶችን ማጥናት አለበት ፡፡
የተለያዩ ግጥሞች
አንዳንድ ገጣሚዎች የግጥም ጥበብ የነፍስ ተነሳሽነት ነው ብለው ያምናሉ ፣ ምክንያታዊ ያልሆነ እና ምክንያታዊነት የጎደለው ነው ፡፡ እንደ እውነቱ ከሆነ ማጉላት የራሱ ህጎች አሉት ፣ ግጥሞችም እንኳን ለመመደብ ይሰጣሉ ፡፡ የተለያዩ ግጥሞችን ማወቅ አንድ ገጣሚ ጥሩ ስምምነትን እንዲያገኝ ይረዳዋል።
ትይዩ ግጥም - ገጣሚው ተመሳሳይ የንግግር ክፍሎችን ሲዘምር-“መከራ-ህልም” ፣ “ቀዝቃዛ-የተራበ” ፣ “የባህር-ሀዘን” ፡፡ ትይዩ ግጥም ማግኘት አስቸጋሪ አይደለም ፣ ነገር ግን አንባቢው ብዙውን ጊዜ እንደ መጥፎ እና ፍላጎት እንደሌለው ይገነዘባል። በእርግጥ እንደነዚህ ያሉት ግጥሞች የመኖር መብት አላቸው ፣ ግን በተቻለ መጠን በጥቅም ላይ መዋል አለባቸው ፡፡
ተመሳሳይነት ያለው ግጥም - ከትይዩ ግጥም በተቃራኒው ፣ ተነባቢ ቃላት የተለያዩ የንግግር ክፍሎች ሲሆኑ “ፈጣን ቀናት” ፣ “ሰዎችን ይገድሉ” ፡፡
ፓንታሮሂም ማለት ሁሉም ቃላት በጥቅስ ውስጥ ግጥሚያ ሲሆኑ የመጨረሻ መስመሮችን ብቻ ሳይሆን-
ከመታጠብ ይልቅ
‹እርስዎ› ፣ ‹እኛ› ፣ ‹እርስዎ› ብለው ይጠራሉ ፡፡
በብቸኝነት ፓንቶሪዝም በመጠቀም የተገነቡ ግጥሞች የሉም ፤ በግጥም ውስጥ የሚገኙት በቅርስ ቁርጥራጭ ብቻ ነው ፡፡ እንዲህ ዓይነቱን ግጥም ማግኘት ይከብዳል ፣ ስለሆነም ገጣሚው በቁጥር ውስጥ ፓንታሮሜምን ስለመጠቀሙ በባህላዊነት አይሰደብም ፡፡
የመስቀል ግጥም (ABAB) - አንድ ገጣሚ ግጥሞችን አንድ በአንድ ሲዘምር ፣ ለምሳሌ ፣ በአ.አህማቶቫ ሥራ ውስጥ-
እና እኔ እንደዛው መሰለኝ (ሀ)
ልትረሳኝ እንደምትችል (ቢ) ፣
እናም እራሴን መወርወር ፣ መጸለይ እና ማልቀስ (A) ፣
በባህር ወሽመጥ ፈረስ (ቢ) መንጠቆዎች ስር።
ይህ በጣም አስፈላጊ ከሆኑት የግጥም ዓይነቶች አንዱ ነው ፣ ይህም ጠቀሜታው አይጠፋም ፡፡
የውሸት-ግጥም ትክክለኛ ያልሆነ ግጥም ነው። የተጨናነቁ አናባቢዎች በቃላቱ ውስጥ ይጣጣማሉ ፣ በድህረ-ውጥረት የተሞሉ ፊደሎች ተነባቢ ብቻ ናቸው-“ደስታ - እርጅና ፡፡” ብዙ የውሸት-ግጥሞች ዓይነቶች አሉ ፡፡ ለምሳሌ ፣ እንደገና የተስተካከለ ግጥም በቃለ-ምልልስ መልሶ ማቋቋም ላይ የተገነባ ግጥም ነው-“ሹል - እስከ” ፡፡ እንደዚህ ዓይነቶቹ ግጥሞች እጅግ በጣም አልፎ አልፎ ጥቅም ላይ ይውላሉ ፣ ግን ከመጠን በላይ ጥቅም ላይ መዋል የለባቸውም-አንድ ሰው ገጣሚው የቅጹን የመጀመሪያነት ይዘት እያሳደደ ነው የሚል አመለካከት ሊኖረው ይችላል ፡፡
ሌላ ዓይነት የተሳሳተ ግጥም የቅድመ-ቅጥያ ግጥም ሲሆን ይህም በቃላት የጋራ ማለቂያ እና በቅድመ-ቅጥያዎች ምት-አመጣጣኝነት ላይ የተመሠረተ ነው-“ጩኸቶች ዘይቤዎች ናቸው” ፡፡
ቀድሞ የተጫነው ግጥም የጭንቀት አናባቢው እና ቀድሞ የተጫነባቸው ፊደላት የሚመሳሰሉበት የውሸት-ግጥም ነው-“ደጋፊ - ዝንብ በ” ፡፡ በቃላት ውስጥ ብዙ ግጥሞች ይዛመዳሉ ፣ እንዲህ ዓይነቱ ግጥም ድምፆች ይበልጣሉ ፡፡
የቃላት ፍጻሜ ልዩነቶች ሲኖሩ ግጥምን መቀበል የውሸት-ግጥም ዓይነት ነው ፣ ግን ተነባቢዎች ናቸው-“ሄሪንግ-ናስ” ፣ “የፍራፍሬ ፓውንድ”።
አምስት ግጥም - አንድ ገጣሚ በግጥሙ አምስት መስመሮችን ሲዘምር ፡፡
የሃይፐርታይታይሊክ ግጥም ጫፉ በመጨረሻው በአምስተኛው ፊደል ላይ የሚወድቅበት ነው - “ተጨንቆ - አፍቃሪ።”
የኢኩሲላቢክ ግጥም - ግጥሙ ተመሳሳይ ቁጥር ያላቸው የድህረ-ጭንቀቶች ቃላቶች ባሉት የቃላት ውህደት ላይ በሚመሰረትበት ጊዜ። ምሳሌ ኤፍ ኤፍ ቱትቼቭ የተባለ ግጥም ነው
ሩሲያን በአእምሮዎ መረዳት አይችሉም ፣
አንድ የጋራ መለኪያ ሊለካ አይችልም ፣
ልዩ ሆናለች -
ማመን የሚችሉት በሩሲያ ብቻ ነው ፡፡
የግጥም ብልሃቶች
ግጥሞችን በመምረጥ ረገድ ዋናው ደንብ የተጫነው አናባቢ ድንገተኛ ነው ፡፡ የመጨረሻዎቹ ፊደላት በትክክል ተመሳሳይ ቢሆኑም ‹ማርክ ስላይድ› የሚሉት ቃላት ግጥም አይሉም ፡፡
እንደ “ፍቅር-አውጣ” ያሉ ውህዶችን መጠቀሙ ይፈቀዳል-እንደዚህ ያሉ ግጥሞች የአስቂኝ ግጥሞች ተብለው የሚጠሩ ሲሆን በዘመናዊ ግጥምም ተወዳጅ ናቸው ፡፡
ጥቅሱ የሚታየው በእይታ ሳይሆን በጆሮ ነው ፡፡ የቃሉ አጻጻፍ ከአጠራር የሚለይ ከሆነ ግጥሙ በወረቀቱ ላይ መጥፎ ሊመስል ይችላል ፣ ግን አሁንም ግልፅ ነው። የእንደዚህ ዓይነቱ ግጥም ምሳሌ በ Pሽኪን ውስጥ ሊገኝ ይችላል-“አሰልቺ እና የተሞላ” ፡፡
በቃለ-ግጥሙ ውስጥ ጥቅም ላይ የዋሉ በጣም የተሟላ ድግግሞሾችን መተው ከተቻለ ጠቃሚ ነው። ቃላት ተነባቢ መሆን አለባቸው ፣ ግን ሙሉ በሙሉ ማለት ይቻላል መደገም የለባቸውም ፡፡
ጥሩ ግጥም ማግኘት ካልቻሉ የችግሩን ቃል በመስመሩ መሃል ላይ ማስቀመጥ ይችላሉ ፡፡
