የሲኒማ ታሪክ መቶ ዓመት ብቻ ነው ፣ በዚህ ጊዜ ኢንዱስትሪው ሦስት የጥራት ዝላይዎችን አግኝቷል ፡፡ በመጀመሪያ ፣ በፊልሞች ውስጥ ድምፅ ታየ ፣ በኋላ ላይ ወደ አሮጌ ቴፖች ታክሏል ፡፡ ከዚያ አድማጮቹ በፊልሙ ላይ የመጀመሪያዎቹን ቀለሞች አዩ - እና ብዙም ሳይቆይ ቀድሞውኑ የተለቀቁትን ስዕሎች ቀለም ለመቀባት የሚያስችል መንገድ ተገኝቷል ፡፡ የ “ቮልሜትሪክ” ምስል በመጣበት ጊዜ አዲስ የተሃድሶ ማዕበል መጀመሩ የሚያስደንቅ አይደለም ፣ በዚህ መሠረት አፈታሪካዊው “ታይታኒክ” እንዲሁ ይወድቃል ፡፡
በእርግጥ ማንም ሰው ፊልሙን እንደገና አልተኮሰም ፡፡ አካባቢያዊ 3 ዲ (ዲጂታል) በ 1997 የፊልም የመጀመሪያ ስሪት ላይ የተቀመጠ የኮምፒተር ውጤት ነው ፡፡ የፊልሙ ዳይሬክተር ጄምስ ካሜሮን እ.ኤ.አ. በ 2004 አቫታር ማደግ ሲጀምር በታይታኒክ ላይ የተወሰነ ጥራዝ ለመጨመር ፈለገ ፣ ግን በግልፅ ምክንያቶች ለዚያ ጊዜ አልነበረውም ፡፡
መዘግየቱ ለመለወጥ ብቻ ጠቃሚ ነበር - ስለ ፕላኔቷ ፓንዶራ ግጥም ማንሳት ለካሜሮን ማለቂያ የሌለውን 3-ል ተሞክሮ እና የስዕሉን ከፍተኛ ጥልቀት እንዴት ማሳካት እንደሚቻል ግልፅ ሀሳብ ሰጠው ፡፡
የቴፕ እንደገና የተለቀቀበት የመርከብ መሰባበር መቶ ዓመት ጋር እንዲገጣጠም ነበር ፡፡ ከ 300 በላይ አርቲስቶች ለ 15 ወራት ሥራ 18 ሚሊዮን ዶላር አውጥተዋል - በነገራችን ላይ ብዙውን ጊዜ መለወጥ ከ3-4 ወራት ይወስዳል ፡፡ ካሜሮን እያንዳንዱን ትዕይንት በግሉ ተመልክቶ አነስተኛ ጥቃቅን ነገሮችን አርትዖት አድርጓል ፣ ከዚያ በኋላ ባለ ሶስት አቅጣጫዊ ፊልም መስራት በድህረ-ምርት ውስጥ ውጤትን ከመጨመር የበለጠ ቀላል እንደሆነ አምኗል ፡፡
ወደ ቴክኖሎጅካዊው ሂደት ዝርዝር ውስጥ ካልገቡ ታዲያ የ 3 ዲ ቴክኖሎጂው የሁለት ስዕሎች “ውህደት” ተብሎ ሊገለፅ ይችላል ፡፡ በማንኛውም አዳራሽ ውስጥ ተመልካቹ መነፅሩን አውልቆ በማያ ገጹ ላይ ያለው ምስል በእጥፍ እንደሚጨምር ይመለከታል-ቅርብ የሆኑ ቁሳቁሶች ቃል በቃል ተባዝተዋል ፣ ሩቅ የሆኑት በጥቂቱ ብቻ የተቀቡ ናቸው ፡፡ ማብራሪያውን ቀለል ለማድረግ ፣ የአርቲስቱ ተግባር በማያ ገጹ ላይ ወደ እያንዳንዱ ነጥብ ርቀቱን “ማስላት” እና በማዕቀፉ ላይ ተጓዳኝ የሁለትዮሽ ውጤት ማከል ነው ማለት እንችላለን።
በብዙ ፊልሞች ውስጥ ጉዳዩ በቀላሉ ተፈትቷል -2-ሽፋኖች ይተዋወቃሉ (የፊት ፣ የመሃል ፣ የጀርባ) እና ድርጊቱ ወደ ካርቶን ቅርፃ ቅርጾች (“መድረሻ 4”) ወደ ቲያትርነት ይለወጣል ፡፡ በግልጽ ለማየት እንደሚቻለው በታሪክ ውስጥ ከፍተኛ ገቢ የሚያስገኘው ዳይሬክተር እንዲህ ዓይነቱን “መጣያ” አይፈቅድም ነበር: - በራሱ አባባል አክራሪነት ወደ ገጸ-ባህሪያቱ የግለሰቦች ፀጉሮች ዝርዝር ሥዕል ቀርቧል ፡፡
ለፊልሙ ማጣሪያ መሳሪያዎች እንዲሁ ትልቅ ሚና ይጫወታሉ ፡፡ የእድገቱ የመጨረሻው ክፍል ለተለያዩ ቴክኖሎጂዎች የምስል "ማመቻቸት" ነበር-ዛሬ “ጥራዝ” የተፈጠረው IMAX ፣ RealD ፣ Dolby 3D ቴክኖሎጂዎችን በመጠቀም ነው ፣ እያንዳንዱ እያንዳንዳቸው የራሳቸው ጥቅሞች እና ጉዳቶች ከግምት ውስጥ መግባት አለባቸው ፡፡ ተመልካቾቹን እጅግ በጣም አስተማማኝ ምስል ለማሳየት ፡፡
