ብዙውን ጊዜ ደራሲው ሥራን ከጨረሰ በኋላ አንባቢውን በግል የመናገር ፣ የመለያያ ቃልን ከመናገር ወይም ከማንበብዎ በፊት አንድ ነገር ላይ ምልክት የማድረግ አስፈላጊነት ይገጥመዋል ፡፡ ከዚያ አንድ ቅድመ-ጽሑፍ ለጽሑፉ ተወለደ - ልዩ ክፍል ፣ ሁለቱም ከጽሑፉ ጽሑፍ ጋር የሚዛመዱ እና ከእሱ የተገለሉ።
መመሪያዎች
ደረጃ 1
መቅድሙን ሌላ ምዕራፍ አታድርገው ፡፡ የመጀመሪያዎቹ ገጾች ውበታቸው በቀጥታ የሚቀጥለው ድርሰት አካል አለመሆናቸው ነው ፡፡ በእርግጥ መግቢያውን ከሥራው ዐውደ-ጽሑፍ ውጭ ማንበቡ ሞኝነት ነው ፣ ግን ሆኖም ፣ የተወሰነ ነፃነት እና መለያየት ሁልጊዜ ይጠበቃሉ። መቅድም በጣም ትልቅ እንዳይሆን ይሞክሩ - ተቀባይነት ያለው መጠን ከአንድ ተኩል እስከ አምስት ገጾች ነው ፡፡ የሚቀጥለውን ጽሑፍ ከመጠን በላይ ዝርዝር ትንታኔን ያስወግዱ ፣ ምክንያቱም ለአንባቢ ፋይዳ የለውም።
ደረጃ 2
እራስህን ሁን. መቅድሙ በትክክል ከፀሐፊው ጋር “በግል” መግባባት እንዲችል ስለሚያደርግ በትክክል ዋጋ አለው ፡፡ በዚህ ዐውደ-ጽሑፍ ውስጥ ፣ ቅድመ-ቅፅን ለመጻፍ በጣም ደስ የሚል መንገድ ለአንባቢው “ይግባኝ” ይሆናል። ሥራዎን ለማስተካከል ሞክሩ ፣ የሥራውን ገፅታዎች ይንገሩ ፣ ለፈጠራ ችሎታ ምን ዓይነት ምላሽ እንደሚሰጡ አፅንዖት ይስጡ (ለምሳሌ ፣ “የበለጠ የተጻፈውን እንደ ፓሮዲ ሳይሆን እንደ እርኩስ ፌዝ ይያዙ)” ፡፡
ደረጃ 3
ቁርጥራጩ እንዴት እንደተፈጠረ ታሪኩን ይንገሩ ፡፡ በዚህ ጉዳይ ላይ ያለው መደበኛ እርምጃ በጽሑፉ ውስጥ ሚና የተጫወቱ ሰዎችን ማመስገን ይሆናል ፡፡ ሆኖም ግን ፣ ቁጥሮቹን ከመጠን በላይ አይጠቀሙ ፣ ከተጠቀሱት ሰዎች ጋር በግል ለማያውቁት (እና ስለሆነም ለብዙዎች አንባቢዎች) ሙሉ በሙሉ ፍላጎት አይኖራቸውም ፡፡ ይህንን ለማስቀረት የሚከተለውን ዘዴ መጠቀም ይችላሉ-“ስራው የተጀመረው በምስጋናው ነው … ፣ ያለ እሱ እኔ አጠቃላይ ፅንሰ-ሀሳቡን ባላመጣ ነበር” ፣ “አንዳንድ ምዕራፎች እና ገጸ-ባህሪዎች በምክር መሠረት ሙሉ በሙሉ ተፃፉ … እና በእርግጥ የተሻለ ሆኖ ተገኝቷል ፡፡ ለሚገባቸው ሰዎች ክብር መስጠት ብቻ ሳይሆን ለአንባቢው የሥራ ዕድገትን እና ለውጥን ከመድረክ በስተጀርባ እንዲመለከቱ ያደርጉታል ፡፡
ደረጃ 4
የፊተኛው ቃል የጽሑፉ አካል ያድርጉ ፡፡ አቀራረቡ በተወሰነ ደረጃ መደበኛ ያልሆነ ነው ፣ ግን መሆን ያለበት ቦታ አለው ፡፡ ለምሳሌ ፣ ሄርማን ሄሴ በመስታወቱ ቤድ ጌም ውስጥ “መጽሐፉን ለመፃፍ ምክንያት የሆኑትን” የሚገልጽ የግጥም ጀግና ነጠላ ዜማ ቀድሟል ፡፡ ይህ ዘዴ ለተለየ ግንዛቤ አስፈላጊ የሆነውን የተወሰነ የጽሑፍ ክፍል በተለየ አንቀፅ ውስጥ ለማጉላት ያስችልዎታል ፣ በዚህም “ልዩ ቦታ” ይሰጠዋል ፡፡
