በማንኛውም ጊዜ የሙዚቃ አቀናባሪዎች የባለሙያነታቸውን ፅንሰ-ሀሳብ አጥንተዋል ፡፡ በ 20 ኛው ክፍለዘመን ሙዚቀኞች ያሰፈሩት ዋና መደምደሚያ ሙዚቃን እንዴት መሥራት እንደሚቻል መማር አይቻልም የሚል ነው ፡፡ ደራሲያን እንዴት አዲስ ዜማዎችን አግኝተው አዳዲስ ሥራዎችን ይፈጥራሉ?
መመሪያዎች
ደረጃ 1
አንድ ልምድ ያለው ሙዚቀኛ “ይህንን ዜማ እንዴት አገኙት?” ተብሎ ሲጠየቅ ፡፡ - ይመልሳል-“ሰረቀ” ፡፡ እውነትም ሐሰትም ይሆናል ፡፡
ይህ እውነት አይደለም ፣ ምክንያቱም የሥራው ቅላdy አዲስ ነገር ይመስላል ፣ እስከ አሁን አልተከናወነም እና አልተሰማም ፡፡ ባልተለመደው መሣሪያ በአደራ ተሰጥቶታል ፣ ያልተለመደ ምት ፣ ያልተለመደ የጊዜ ልዩነት ፣ ያልተለመደ አጃቢ ፣ ወዘተ አለው ፡፡
ይህ እውነት ነው ምክንያቱም ማንም ሰው በራሱ ዜማ መፍጠር አይችልም ፡፡ እሷን መስማት ይችላሉ ፡፡ አንዳንዶች በሕልም ይሰሟቸዋል (ushሽኪን ግጥም እንዳየ ፣ እንደነቃ እና ብዕር እንደደረሰ) ፣ ሌሎች በእውነቱ በጥልቅ አስተሳሰብ ውስጥ ፡፡ የሆነ ሆኖ ዜማውን ለማግኘት የሙዚቃ አቀናባሪ ንቁ ብቃት የለውም ፡፡
ዜማው ቀድሞውንም በሌላ ሰው የተፈጠረ መስሎ ከታየዎት ለሚወዱት ሰው ያጫውቱት ፣ ምናልባትም ለብዙዎች ፡፡ መልሱ አይደለም ከሆነ ፣ ፍለጋዎን ለማዳበር ነፃነት ይሰማዎ ፡፡
ደረጃ 2
በተመሳሳይ ጊዜ እነዚህን ዜማዎች ለመስማት የተወሰነ ዕውቀት ይጠይቃል ፡፡ በመጀመሪያ ፣ ይህ የጥንታዊ የሙዚቃ ትምህርት (ትምህርት ቤት ፣ ኮሌጅ ፣ ዩኒቨርሲቲ) ነው ፡፡ ለትምህርቶች ምስጋና ይግባቸውና ሙዚቀኛው ጆሮን ያዳብራል ፣ ስራውን ወደ ተለያዩ የጡን ጣውላዎች ፣ ክፍተቶች ፣ ኮርዶች ለመከፋፈል ይማራል ፣ የተወሰኑ ቅደም ተከተሎችን እና ቅጦችን ይመለከታል ፡፡
መደበኛ ትምህርት ብቻ ስለሚሰጥ ይህ ትምህርት ሙዚቀኛውን ሙሉ በሙሉ ሊያረካ አይችልም ፡፡ የአጻጻፍ ፋኩልቲ ተመራቂ እንኳን ራሱን ችሎ ካላጠና የራሱን ዘይቤ ካላዳበረ ለነፃ ፈጠራ ዝግጁነት ላይሆን ይችላል ፡፡
ደረጃ 3
ለፈጠራ ችሎታ ምልከታ ሌላ ቅድመ ሁኔታ ነው ፡፡ ማስታወሻ ደብተር ያዘጋጁ ሙዚቀኞች በተለይ ስኬታማ ይሆናሉ ፡፡ የማንኛውም ክስተት ወይም ክስተት ጥቃቅን የሚመስሉ ዝርዝሮችን ልብ ይበሉ ፡፡ መደምደሚያዎችን እና ደፋር ግምቶችን ይሳሉ ፡፡ ይፃፉ ፣ ንድፍ ይሳሉ ፣ ሁሉንም የተገነዘቡ መረጃዎችን ይያዙ ፡፡
ደረጃ 4
ሞክረው. ቁርጥራጩን ይመዝግቡ እና በሚጫወቱበት ወይም በሚተባበሩበት የመሳሪያ ጥንቅር ይመረጣል ፡፡ ለአሠሪዎች ቴክኒካዊ ደረጃ ትኩረት ይስጡ ፣ በፍላጎት ላይ ያለውን ውጤት ቀለል ያድርጉ ፡፡
